Ég kíkti með Palla á eldgosið eftir vinnu á miðvikudag, til að sjá það í ljósaskiptunum. Ég sótti hann í Grindavík, á leiðinni þangað var fjölbreytt veður, m.a. ansi hressandi hríð. Við ókum Suðurstrandaveg og lögðum nokkurn spöl frá gönguleiðinni.

Ganga var frekar þægileg, tvöfalda brekkan reynir örlítið á, en flestir ættu að komast þangað upp í rólegheitum.

Gönguleiðin á Garmin korti. Púlsinn hækkaði dálítið í brekkunum!

Við vorum komnir að gossvæðinu um hálf átta, enn í birtu en farið að rökkra. Röltum aðeins meðfram gosi og reyndum að finna gott sjónarhorn á dyngjurnar í ljósaskiptunum.

Þetta var mögnuð upplifun og ég stefni á fleiri ferðir á gosstað. Það eina sem pirraði mig, og ég veit að það er kjánalegt að láta það pirra sig, var þessi þjóðhátíðarstemming á svæðinu. Fólk með kassagítar eða hátalar að spila tónlist og fá sér (líka í haus!). Er eldgos ekki nóg? Er þetta magnaða náttúrufyrirbæri í alvöru ekki nægilega merkilegt í sjálfu sér? Kannski ekki fyrir suma, hver er ég að dæma? Jú, ég dæmi fólki sem skilur eftir sig drasl harkalega!

Ég tók slatta af myndum. Er ekkert sérlega ánægður með þær, en lærði ýmislegt og rifjaði annað upp. T.d. er ég sífellt að læra eina lexíu; það er gott að fara yfir allar stillingar á myndavélinni því stundum var ég að fikta eitthvað í síðustu myndatöku, t.d. í auto-iso í þessu tilviki sem olli því að lokunarhraði var minni á flestum myndun en ég ætlaði! Einnig er eiginlega nauðsynleg að nota gikksnúru og mirror lock up þegar maður er nota langa linsu á þrífæti. Næst er ég að spá í að nota bara 85mm linsuna!

• Myndirnar sem ég tók þetta kvöld