Í gær fór örvitinn^* í skólann. Byrjaði í Reiknifræði og stærðfræði í hádeginu, skellti sér eftir það í Bókhlöðuna þar sem hann reyndi við líkindafræðidæmi áður en hann fór í dæmatíma klukkan þrjú. Hálf fimm staulaðist örvitinn þreyttur og ringlaður aftur í vinnuna.

Rétt fyrir átta stimplaði hann sig úr vinnu og ætlaði að leggja af stað heim. Þegar hann var að setja öryggiskerfið í gang fattaði hann að ferðatölvuna vantaði. Örvitinn fékk sting í magann. Leitaði við skrifborðið, ekki var hún þar. Hann hljóp út í bíl - tölvan var ekki þar heldur. Örvitinn hafði gleymt ferðatölvunni undir borðinu í stofu 158 í VR-II.

Hann ók eins og óður maður^# upp í háskóla og kom að sjálfstögðu að læstri stofu. Rölti um húsið í leit að starfsmanni, fann kennara á heimleið. Sá var með lykla og hleypti örvitanum inn í stofuna þar sem hann greip í tómt, tölvan var ekki undir borði. Kennarinn bendi örvitanum á símanúmer vaktmanna á miða á vegg við fyrir framan skrifstofuna þeirra.

Örvitinn hringdi í vaktmann, rakti raunir sínar og fékk þær afskaplega góðu fréttir að vaktmaður hefði rekist á tölvutöskuna þegar hann læsti stofunni og farið með hana inn á skrifstofu sína. Klukkan tíu um kvöldið ók örvitinn því aftur upp í HÍ, hitti Berg og endurheimti töskuna. Færði vaktmönnum örlítinn glaðning með von um að þeir njóti vel.

Hverslags örvitar gleyma ferðatölvunni í kennslustofu?

^* Hér er ekki nógu oft skrifað um mig í þriðju persónu.
^#Virti samt umferðarreglur, gaf stefnuljós og stoppaði á rauðum ljósum!