Árshátíð Vantrúar var haldin í Friðarhúsi á laugardag. Af einhverjum óskiljanlegum ástæðum bar ég ábyrgð á því að elda. Við áttum fullt af humar og því var ákveðið að elda humarpasta. Ég treysti mér alveg í að elda humarpasta handa sex eða átta - en þegar gestirnir eru 25 verð ég dálítið stressaður.

Á föstudag sendi ég út neyðarkall og leitaði ráða hjá matargúrú Íslands, Nönnu Rögnvalds. Í einhverju ótrúlegu bjartsýniskasti ákvað ég að spyrja hvort hún gæti aðstoðað við þetta - haft yfirumsjón með matreiðslu í skiptum fyrir smá humar. Viti menn, hún var laus og til í að hjálpa. Væri ég trúaður hefði ég þakkað æðri máttarvöldum!

Þannig að á laugardag elduðum ég og Nanna tæplega ellefu kíló af humar. Níu kíló tekin úr skelinni og soðin í humarsoðinu sem Nanna útbjó, eitt og hálf kíló af humar klofið og grillað. Mitt hlutverk var aðallega að passa að Nanna væri með hvítvín í glasinu!

Þó ég segi sjálfur frá var þetta ansi vel heppnað. Lentum í smá vandræðum með pastapottinn stóra, eldavélin í Friðarhúsi mætti alveg vera öflugri, en Nanna reddaði málunum og við suðum pastað í minni (en samt stórum) potti, þurftum bara fleiri umferðir.

Þetta var upplifun fyrir mig, ég get ekki sagt annað.

Ég var ekkert að segja fólki frá því að Nanna kæmi þannig að sumum brá dálítið þegar þeir sáu hver var í eldhúsinu :-)