Örvitinn

Standpína í sturtunni

Í rćktinni í hádeginu var náungi međ tattú neđarlega á bakinu sem vakti athygli mína fyrir óvenjulega hegđun í sturtunni. Sneri allan tímann rassinum út og var óskaplega duglegur viđ ađ ţrífa á sér skaufann. Sama hvađ ég reyndi komst ég ekki hjá ţví ađ taka eftir ţessu. Ţeir voru ţarna tveir tattúverađir vinirnar, hinn lét ţessa hegđun eiga sig.

Fór á undan ţeim úr sturtunni, vinur hans skömmu á eftir mér ţannig ađ náunginn var einn eftir. ţar sem ég stóđ og var ađ ţurrka mér sá ég í speglinum ađ gaurinn í sturtunni var međ spenann beinstífann. Reyndar ekkert sérlega langt út í loftiđ, en stefnan var lárétt.

Strákurinn gekk svo fram haldandi fyrir besefann ţar til hann komst í handklćđi til ađ hylja sig. Tjáđi sig međ táknmáli viđ vininn. Eflaust veriđ frekar vandrćđalegt móment.

Sturturnar í rćktinni eru afar ţćgilegar en fyrr má nú aldeilis vera :-)

dagbók