Horfði með öðru auganu á The L Word í nótt. Vakti útaf ljósmyndastússi og var svo að horfa á ákaflega áhugaverðan þátt á Discovery (The scene of the crime) áður en ég datt inn í L Word. Ég horfi yfirleitt ekki á þessa þætti, veit ekki einu sinni hvenær þeir eru sýndir, en verð yfirleitt ekki fyrir vonbrigðum þegar ég sé þá.

Þessi lesbíuþáttur er, að mínu hógværa mati, alveg hrikalega erótískur. Ekki margt sjónvarpsefni sem hefur þessi áhrif á mig, en ég sit stjarfur (stífur) og glápi þegar þannig hittir á. Samt er yfirleitt ekki verið að sýna neitt, stöku brjóst og kossar. Enda er svosem ekki endilega fylgni milli klámfengis og erótókur, það er t.d. lítið spennandi við klámdraslið á Sýn, þar mætti ganga alla leið eða sleppa þessu, trúi því varla að nokkur manneskja fái eitthvað út úr því að horfa á það drasl.

Furðulegt, miðað við hversu kynæsandi mér finnst þessir þættir, að ég hef aldrei verið hrifinn af lesbíuklámi. Það gerir bara afar lítið fyrir mig að horfa á tvær konur að leik. Það þarf karl á svæðið til að ég geti dottið inn í fantasíuna. Það virðist afar misjafnt hvernig þetta virkar, einn góður vinur minn er sjúkur í lessuatriði, myndi örugglega horfa á slíkt fyrir allan peninginn ef hann gæti.

En af hverju ætli mér þyki L-word kynæsandi þættir? Ég held það sé hugsanlega viðhorfið til kynlífs sem er í þættinum. Það er alltaf einhver kynferðisleg spenna í loftinu og engin helvítis tepra í gangi. Í þættinum í nótt var ákaflega kynæsandi atriði sem gerðist í fangelsi (ansi klámmyndalegt mótív) þar sem kynferðisleg spenna var gríðarleg en konurnar snertust ekki og fóru ekki úr fötunum. Magnað.

Svo er annað merkilegt, mér finnst þessar konur flestar ekkert rosalega kynæsandi per se. En í þessum þáttum, þessu umhverfi, verður þetta erótískara en andskotinn!

Ekki skemmir fyrir að trúarnöttarar koma ákaflega illa út í þessum þáttum, ekki nógu mikið um slíkt í sjónvarpi.