Við sváfum mjög vel fyrstu nóttina í il Lebbio, vorum að koma okkur á fætur þegar klukkan var langt gengin í tíu. Slöppuðum af til hádegis og skelltum okkur á veitingastað í nágrenninu klukkan eitt.

Ég ákvað að gera þetta almennilega, fékk mér forrétt, fyrsta rétt og annan rétt. Í forrétt fékk ég afskaplega góðan rétt, svínakjöt með trufflusveppasósu, parmesan og basiliku. Í fyrsta rétt fékk ég breitt tagliatelle með kjötsósu og í annan rétt kanínu í hvítvíni. Ég sleppti desert eftir þessi herlegheit. Aðrir í hópnum fengu sér forrétt og annað hvort fyrsta eða annan. Mér finnst allt í lagi að borða á Ítalska vísu eins og einu sinni í viku þegar við erum stödd hér.

Eftir matinn skelltum við okkur í laugina, mingluðum nákvæmlega ekki neitt, ræddum ekkert við hina íslendingana, vorum með bækistöð hinum megin við laugina, ekki að það eigi að skipta nokkru máli. Laugin er góð og ég tók nokkra sundspretti. Merkilegt með sundið, ég kann ekki að synda rólega, jogga í sundi, tek bara endalausa spretti og er því móður og másandi eftir tvær ferðir fram og til baka í stuttri sundlaug. Stelpurnar skemmtu sér vel í lauginni og barnalaugin kom sér afskaplega vel. Inga María var úrvinda eftir buslið og sofnaði fyrir framan tölvuna þar sem þær systur voru að horfa á ævintýri Bangsímon.

Ég eldaði sjávarréttarisottó og túnfiskpasta í kvöldmatinn. Þegar eldamennskan var byrjuð komst ég að því að hvort salt né pipar var til í húsinu. Ég neita náttúrulega að elda við svoleiðis aðstæður þannig að ég og Gyða skutumst í búð sem er rétt hjá. Fengum stóran dunk af salti en piparinn var afgreiddur í bréfpoka, nægilegt magn til að duga okkur út vikuna. Ég var samt að segja við Gyðu að mér langar að kaupa mér almennilega piparkvörn ef við rekumst á slíkt í ferðinni. Túnfiskpastað var óhefðbundið, mosarella ostur, hvítlaukur, capers, túnfiskur og basilika mynduðu grunn.

Úrslitaleikur EM var um kvöldið og allt fór á versta veg að mínu mati, hundleiðinlegir og varnarsinnaðir Grikkir unnu. Vissulega spiluðu þeir góða vörn í keppninni og náðu að pota inn mörkum í föstum leikatriðum eða hraðaupphlaupum, en fjandakornið, þetta var hundleiðinlegur leikur og hundleiðinleg úrslit. Ég drakk fleiri bjóra þetta kvöld en nokkuð kvöld áður í þessari ferð, held ég hafi klárað fjóra flöskubjóra um kvöldið ásamt örlitlu hvítvíni og rauðvíni. Varð ekki var við eigin ölvun en kannski fundu aðrir fyrir henni.