Inga María ældi í morgun. Var búin að sitja afskaplega dauf við matarborðið í nokkurn tíma, vildi lítið borða en nartaði þó í ristað brauð. Rétt eftir að Gyða fór í vinnuna ældi hún á diskinn sinn.

Hún virðist ekkert mjög slöpp núna, sat í sófanum og horfði á barnatímann og sofnaði svo sitjandi. Ég lagði hana á púða og hún steinsefur. Alltaf er það nú jafn erfitt þegar börnin veikjast, maður er svo afskaplega máttlítill, hjúkrar þeim en getur í raun ekkert gert annað en að vona að ástandið batni.

Ég þarf að redda mér pössun, var búinn að boða komu mína á óformlegan fund klukkan tvö. Ætlaði að skutla stelpunum til tengdaforeldra minna á meðan en það gengur ekki eins og er, sjáum hvort ég get platað þau til að koma hingað.