Örvitinn

leti og strætósögur

Mikið er ég latur.

Ég sleppti því að fara í World Class áðan þar sem ég svaf full lengi í morgun. Stefni á að fara í kvöld en er satt að segja ekkert alltof bjartsýnn á að ég standi við það.

Tók strætó í morgun eins og svo oft áður. Í Mjódd beið vagninn eftir fleiri farþegum eins og svo oft áður. En í þetta skiptið gerðist dáldið óvænt. Rétt áður en vagninn lagði af stað frá Mjódd fylltist hann af krökkum úr leikskóla í Breiðholtinu. Þvílíkt fuglabjarg.

Ungur piltur settist við hlið mér og ræddum við aðeins saman á leiðinni niður í bæ. Hann spurði mig hvort ég trúði á jólasveininn, ég sagðist vera full gamall fyrir það. Hann fékk tyggjó og litabók í skóinn.

Krakkarnir voru á leiðinni í Ráðhús Reykjavíkur sem hann vildi meina að væri hundleiðinlegt.

Þögnin í strætó eftir að krakkarnir fóru út var skerandi.

dagbók