Ég hef verið að velta því fyrir mér í dag hvort ég sé of dónalegur í garð trúmanna. Ástæðan er fyrst og fremst umræða sem fer fram á póstlista SAMT.

Þar virðast flestir þeirra skoðunar að meðlimir SAMT eigi að vera sérstaklega umburðarlyndir og frjálslyndir í garð (trúar)skoðana fólks.

Ég er náttúrulega ósammála þessu og hef verið að velta því fyrir mér í allan dag hvernig ég á að koma orðum að því.

Ekki að ég ætli mér að senda það á SAMT listann, en það er önnur saga.

RökkRödd skynseminnar hefur þó hljómað í þessari umræðu líka og bent á að engin ástæða sé til að bera virðingu fyrir röngum skoðunum. Bera skal virðingu fyrir fólki.

Ég á erfitt með það :-) Jamm, ég játa það. Þetta er vandamál sem ég geri mér grein fyrir. Ég er að vinna í þessu.

Ég er hrokafullur andskoti og ég ber ekki virðingu fyrir sumu fólki.

Reyndar held ég að þetta eigi við um marga aðra, þeir ljúga bara til um virðinguna.

Svo hef ég aldrei geta skilið af hverju trúarskoðanir eiga að vera eitthvað sérlega merkilegar. Af hverju á virðing fyrir skoðunum að vera í öfugu hlutfalli við rökin fyrir þeim? Mér hefur stundum fundist það vera viðkvæðið. Sérstaklega finnst mér þetta merkilegt í ljósi þess að trúleysi og efahyggja nýtur gríðarlega lítillar virðingar ef út í það er farið. Flestir hika ekki við að tjá skoðun sína á trúleysi án þess að hafa til þess nokkrar forsendur eða rök.

Jæja, annars er Liverpool besta fótboltaliðið í heiminum og stuðningsmenn annarra liða eru fávitar :-) Ég vona að þið virðið þessa trú mína, annað væri ljótt af ykkur.